Celem każdego rodzica jest wychowanie dziecka tak, aby mogło całkowicie samodzielnie i zdrowo funkcjonować w dorosłym życiu.  Rodzice pragną, aby ich dziecko było szczęśliwe, miało adekwatne poczucie własnej wartości, wierzyło we własne możliwości, nawiązywało prawidłowe relacje społeczne i wykorzystało swój potencjał intelektualny, w celu uzyskania satysfakcjonującego zawodu. 

Wszystkie te cele mogą zostać zrealizowane, jeśli rodzic zapewni swojemu dziecku odpowiednie, pełne akceptacji i mądrego stawiania granic wsparcie. Dziecko, aby rozwijać wszystkie kluczowe kompetencje, potrzebne mu do samodzielnego życia , musi z jednej strony  wychowywać się w pełnym bezpieczeństwa i troski środowisku, a z drugiej strony rodzice powinni wyznaczać dziecku granice i stawiać wymagania, po to, aby rozwój przebiegał prawidłowo i dziecko wykorzystywało swój potencjał intelektualny, społeczny i emocjonalny .  

Kiedy rodzi sie dziecko, rodzice koncentrują sie na zapewnieniu mu opieki i jak największego wsparcia.  Są to działania bardzo naturalne i konieczne, niestety bardzo często zdarza sie tak, że rodzice chcąc ułatwić dziecku życie wyręczają je we wszystkim, przestają od dziecka wymagać, spełniają  wszystkie jego zachcianki.  Takie działanie może być w dłuższej perspektywie bardzo zgubne, ponieważ w dziecku kształtują się w dziecku nierealistyczne i nieprzystosowawcze  przekonania dotyczące obrazu "ja" i  świata zewnętrznego.  Dziecko wyręczane przekonuje się o własnej bezradności -" skoro mama robi to za mnie to za mnie to znaczy, ze ja nie jestem na tyle mocny, aby poradzić sobie z tym zadaniem".  Uleganie dziecku powoduje utratę poczucia bezpieczeństwa i uruchamianie nierealistycznego poczucia kontroli, dziecko przekonuje sie o tym, że jest  w stanie wpływać na wszystkie aspekty życia swojego i innych, a kiedy tak nie jest przeżywa frustrację i gniew, staje się agresywne, a w następstwie odrzucone przez kolejne osoby w środowisku zewnętrznym. Niezwykle ważne jest zatem uświadomienie sobie tych mechanizmów i zapoznanie sie z takimi metodami wspierania i wychowywania dziecka, aby z jednej strony czuło sie kochane i akceptowane, a z drugiej strony chciało rozwijać swoje kompetencje i dostosowywać się do wymagań świata relacji społecznych.